Verstandig
Tijdens het ophalen van de ballonnen maak ik een paar foto’s van Ray. Nadat hij me eind van de middag thuisgebracht geeft stuur ik die via WhatsApp.
Hij reageert er niet op, maar ik verwacht dat hij nog druk bezig is met het voorbereiden van de surprise party.
Het zou beginnen om 17 uur, dus rond 20 uur app ik weer “En hoe vond ie de ballonnen? Groetjes daar!”
Een uur later is “Yes” het enige wat ik terug krijg.
Ik probeer er maar niets achter te zoeken, ik kan niet verwachten dat hij uitgebreid gaat appen op een feestje, maar ik had na de leuke middag samen wel iets meer verwacht.
De volgende dag hoor ik nog steeds niets, en kan ik het niet laten om weer contact te zoeken. “Morning! Leuk feestje gehad?”
Ondanks dat ik weet dat Ray geen apper is, en ik meer waarde zou moeten hechten aan hoe hij doet als we bij elkaar zijn, laat ik me meeslepen door mijn constante behoefte aan bevestiging, door veel app contact te willen hebben.
“Ja!” Antwoordt Ray. “Goedzo”, is wat ik reageer. Daarna houd ik me in, tenminste, tot 5 uur later, wanneer ik door de stad loop en een auto zie die Ray ook heeft, maar dan heel lelijk gewrapped. “Jij kan je auto ook wel wrappen!” stuur ik samen met de foto die ik maak.
Dit appje is niet per se bedoeld voor het zoeken naar contact, maar oprecht omdat het er grappig uitziet en het me aan hem doet denken. “Hahaha.” Meer dan die reactie had ik dan ook niet verwacht.
“Hee”, krijg ik die avond om 11 uur. “Wat ben je aan het doen?” Ha, daar is die welbekende vraag weer. Ik ben net thuis van vrienden dus dat is mijn antwoord.
“Kom je?” Stuurt Ray tegelijk met een foto van dat hij tv aan het kijken is. Het is zondagavond en eigenlijk zou ik naar bed moeten gaan, maar de wil om Ray weer te zien is te groot, dus 15 minuten later ga ik de deur uit.
De volgende dag komen er weer vroeg bouwvakkers. Ik mag van Ray als ik wil blijven werken, ergens waar niet geklust wordt, maar dat vind ik op de een of andere manier toch ongemakkelijk, omdat Ray zelf weg moet, dus hij brengt me naar huis.
Het was behoorlijk laat geworden en we hebben weinig geslapen en voor een zondag veel te veel gedronken. “Pfff, ik moet echt moeite doen om niet in slaap te vallen” stuur ik in de loop van de ochtend.
“Pfff, ik heb het ook zwaar.” krijg ik terug. “Ik zit nog te trillen, stop voorlopig met drank.” Dat is best een goed plan Ray, ik doe mee. “Ben depri.” Shit, dat is niet gevoel dat ik Ray wil bezorgen.
Ik weet wat hij bedoelt, hoe je na een zwaar weekend en slaapgebrek echt ongelukkig kan zijn, maar ik wil niet dat hij mij met dat gevoel associeert. “I feel you, is hopelijk morgen voorbij. Sterkte vandaag 😘”
De reactie die ik daarop krijg is: “thnx” dus ik besluit Ray daarna maar even met rust te laten.
Pas de volgende avond vraag ik weer hoe het met hem gaat. “Best steady, morgen denk ik maar weer sporten.” Gelukkig, dat klinkt goed.
Daarna krijg ik een foto dat hij uit eten is met een kop thee en kletsen we wat heen en weer, maar niet heel boeiend.
Twee dagen later besluit ik weer eens iets te sturen. “Hee, hoe gaat het?” Ray antwoord dat het goed gaat en dat er een vriend op visite is die alcohol drinkt maar hij zelf niet. “Haha wat goed!”
Daarna hebben we een voor ons doen lang gesprek en stuurt Ray foto’s van hoe ver de verbouwing inmiddels is en welke opties voor koelkasten hij heeft. Het feit dat hij daar foto’s van stuurt, komt op me over alsof hij behoefte heeft om het met me te delen en om mijn mening vraagt.
Die geef ik dan ook. Ik had aangeboden om zijn oude koelkast op marktplaats te zetten, dus daar stuurt hij foto’s van en ik maak een advertentie voor hem. Ik vind het leuk dat ik iets voor hem kan doen en het voelt goed dat hij mij hier in betrekt.
“Goed bezig! Als je hier was had ik je even persoonlijk bedankt.” Dat klinkt als een semi uitnodiging, of ik wil het als een uitnodiging zien, dat kan ook.
“Haha, klinkt aanlokkelijk, maar ik wil op tijd slapen”, reageer ik. “Verstandig”, krijg ik terug.
Shit, normaal doet Ray altijd wel iets meer moeite om me over te halen om alsnog te komen. “Hmm, ja wel verstandig, maar wel minder leuk.”
Ik merk dat ik daardoor heel graag wil, vooral omdat ik me besef dat hij nu niet gedronken heeft en het feit dat hij nu dus niet echt duidelijk vraagt of ik kom. “It’s up to you!” Zegt Ray dan. Dat stelt me nog niet echt gerust.
“Maar beter verstandig en op tijd slapen ja haha.” Dit al helemaal niet. En zo iets zegt Ray nooit, hij is juist nooit verstandig.
Misschien is hij echt even genezen van de zware dagen die hij gehad heeft. “Haha ja, zo lekker douchen en dan lig ik er om 22 in, ook beter voor jou.”
Ik merk dat ik me er nog niet helemaal bij neergelegd heb dat ik niet word overgehaald. Ik hoor daarna ook niets meer, Ray is écht verstandig.
“Nou slaap lekker hè”, stuur ik om 10 uur.
“Onderweg?” krijg ik terug. Ik moet lachen, ik wist het! Het is niets voor Ray om zo verstandig te zijn.
“Nee haha, ik lig al in bed, lekker slapen x.” Ray wenst me slaap lekker terug.
De volgende dag stuur ik hem de biedingen en reacties op zijn koelkast door. Daarna stuurt hij de keuze die hij gaat maken voor een nieuwe. De rest van de dag appen we wat heen en weer, meer dan normaal maar niet heel bijzonder en nog niet genoeg naar mijn idee.
‘Savonds krijg ik weer een appje van Ray. “Iemand hier wil met je FaceTimen.” Hij stuurt zijn locatie van een café waar hij zit. Ik ben verbaasd, wie zou dat kunnen zijn.
Ik ben zelf ook een drankje aan het doen met vriendinnen, niet heel erg in de buurt van hem en ik heb ook geen zin om nu te FaceTimen. “Wiee?” stuur ik.
“Hij vindt je vriendin nog steeds leuk!” Dan weet ik wie het is, een van zijn vriendin zit achter een vriendin van mij aan, maar ze hebben elkaar nooit in het echt gezien, alleen via Insta.
“Komen jullie hier langs?” vraagt Ray. Die vriendin woont niet in Amsterdam, dus dat denk ik niet Ray. “Oke jammer, maar dan geef ik dat door”, zegt Ray. Daarna leg ik mijn telefoon weg.
“Hoe is het daar?” vraagt Ray twee uur later. Ik vind het leuk dat hij weer appt. Ik heb al tegen m’n vriendinnen gezegd dat de kans groot is dat ik naar Ray toe ga later op de avond, maar ze willen liever dat ik met hun mee ga.
“Ja gezellig, misschien zo ergens anders heen. Ik wil liever naar jou toe, maar mag niet van ze haha.” Ik heb ook al wat gedronken en ben iets te eerlijk, maar ik kan me ook niet meer anders gedragen, dit is gewoon hoe ik me voel.
“Haha van wie niet? In de stad is het waarschijnlijk wel gezelliger dan hier.” Dat komt weer niet op me over alsof hij me gaat overhalen toch naar hem toe te komen, wat ik jammer vind.
Maar aan de andere kant, wat wil ik dan? Dat hij zegt dat hij heel graag wil dat ik kom? Dat is misschien gewoon iets wat in mijn hoofd zit, maar helemaal niet nodig is. Omdat ik verliefd ben en het liefst 24/7 bij Ray wil zijn, betekent niet dat hij dat ook heeft.
Ik vraag me zelfs af of hij überhaupt wel verliefd is. Is het dan wel zo verstandig van mij om hier mee door te gaan? Of om überhaupt nu weer naar hem toe te gaan?
