Mixed signals

Ik ga die avond naar Ray toe terwijl mijn vriendinnen naar een feestje gaan. Zodra ik bij hem ben voel ik meteen weer hoe verliefd ik ben. 

Een vriend van Ray die ik vaker zie nodigt me uit voor een feestje dat hij geeft de volgende dag. Ik stem in, ik vind het leuk om te zijn bij zijn vriendengroep. 

Een andere vriend van Ray komt ook naar me toe om te kletsen. “Nou Ray is erg over je te spreken hoor”, zegt hij. Dat verbaasd me, omdat ik dacht dat hij nooit met anderen over mij sprak. 

Het is een heerlijke avond en ik vermaak me opperbest met Ray en zijn vrienden.

Als we bij Ray thuis zijn en nog een drankje samen doen voel ik dat ik niets liever wil dan bij hem blijven, onderdeel uitmaken van zijn leven en echt iets opbouwen. Maar aan de andere kant twijfel ik nog steeds of dat wel realistisch is.

De volgende ochtend staan we in de badkamer en heeft Ray het zwaar. Hij is moe van het harde werken en de verbouwing. En heeft een kater van de alcohol natuurlijk.

“Laten we als de verbouwing klaar is even lekker er tussenuit gaan samen, weekendje weg ofzo”, zeg ik. Ik voel echt dat ik dat graag wil, maar Ray reageert heel koeltjes en wuift het weg. 

Dat maakt dat ik een soort steek in mijn maag voel. Het is voor mij een duidelijk teken dat hij er niet hetzelfde in staat als ik. 

Ik krijg echt heel erg mixed signals voor m’n gevoel. Ergens weet ik het wel, dat het niets wordt, maar ik kan het nog niet accepteren.

Als ik thuis ben stuur ik Ray een paar video’s die ik de avond ervoor heb gemaakt. Ik denk terug aan hoe leuk de avond was, en merk aan mezelf dat zodra we afscheid hebben genomen ik alweer behoefte heb aan contact. 

Waarom ben ik zo? Ik vind mezelf een behoorlijk onafhankelijke vrouw, maar als ik contact met iemand heb, date met iemand of verliefd ben, zie ik veel contact hebben als een bevestiging.

Misschien niet goed, maar dat is wel een signaal voor mij. Dus als ik merk dat het contact niet zo goed is, weet ik dat een relatie uiteindelijk niet zal werken. Dat ik er dan ondanks dat vaak toch (te lang) mee door ga is weer een ander verhaal.

Ik geloof ook nog steeds dat er een man gaat zijn met wie ik wel contact zal hebben op de manier die ik wil, en op wie ik stapelverliefd ga worden, maar iets in mij zegt dat Ray dat niet zal zijn.

Ray reageert niet op de video’s die ik heb gestuurd dus een paar uur later vraag ik hem of hij al slaapt. 

“Hee nee nog niet, jij?” krijg ik terug. Ik weet dat hij op het feestje is waar ik ook voor uitgenodigd ben, maar ik voel me te brak en in de war door de reactie van Ray op mijn voorstel om een paar dagen weg te gaan dat ik geen zin heb om te gaan. 

“Ohja, Rick appte nog of ik kwam vanavond, maar ik blijf thuis. Groetjes daar, enjoy de avond nog en slaap lekker vast!” 

“Yes, jij ook!” krijg ik terug. Weer geen poging om me over te halen. Niet dat ik daar nu op ingegaan was, maar het lijkt wel alsof Ray het prima vindt dat ik niet kom. 

Maar misschien probeer ik nu juist signalen te zien die bevestigen dat hij niet hetzelfde voelt voor mij als ik voor hem, om het makkelijk voor mezelf te maken en afstand te nemen.

“Hee, kom je Ajax kijken vanmiddag met een vriendin?” vraagt Ray de volgende ochtend om 10 uur.

Dit brengt me weer op een andere gedachte. Dat hij zo vroeg, nuchter, appt of ik later op de dag langskom met een vriendin is nieuw. Meestal appt Ray me alleen ‘s avonds.

“Ik heb een verjaardag, dus ik denk het niet” antwoord ik. “Oke jammer” zegt Ray. 

Ik voel dat ik een paar dagen afstand moet nemen, ik moet de dingen even voor mezelf op een rijtje gaan zetten.

Pas vier dagen later, wanneer ik merk dat ik Ray mis, reageer ik op zijn appjes. 

Ik ben eten met een vriendin en hij vraagt of ik kom. Ik zeg dat ik niet kan, maar wel vrijdag of zaterdag. 

“Oke, zaterdag dan” zegt Ray. Leuk, het is uniek dat we iets plannen vantevoren, meestal spreken we elkaar pas op de dag zelf als we elkaar zien. 

Het lijkt daarna alsof Ray ineens meer contact zoekt, want de ochtend daarna appt hij weer en blijven we de hele dag appen. Ik voel me daar heel blij om merk ik, maar ik word er ook gek van dat ik steeds weer net genoeg van hem krijg om er nog niet mee te kunnen stoppen.

“Kom je langs?” vraagt Ray om half 7. “Haha, je wilde toch morgen?” antwoord ik. 

“Tja, haha, je weet toch hoe dat gaat.” Ja, ik had het ergens al zien aankomen. Maar ik twijfel want ik heb sportles geboekt zaterdagochtend en die ga ik missen als ik bij Ray slaap. 

“Ik heb ook een verjaardag morgen, dat was ik vergeten.” Appt Ray daarna. Shit, ik keek er juist zo naar uit om hem weer te zien. 

“Ooh, jammer.. Dan kan ik sporten morgen eventueel wel afzeggen.” Ik baal echt, ik weet dat ik me niet zo moet aanpassen aan zijn agenda, maar ik kan er niets aan doen, ik wil hem te graag zien. 

“Daar zeg ik het niet voor haha”, antwoordt Ray. Ik weet niet hoe ik dat op moet vatten, maar daarna belt hij me en vraagt of ik kom. Ik kan uiteraard geen nee zeggen. 

Die avond vraagt Ray of ik de volgende dag mee ga naar de verjaardag die hij heeft en ik voel de verliefdheid daardoor weer sterker worden. 

Benieuwd of mijn gevoelens voor Ray het gaan winnen van mijn verstand? Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!