Superlike

Het is woensdagavond. ‘Iemand heeft superlike voor jou gebruikt, swipe om te zien wie’ is een notificatie van Tinder die ik eens in de zoveel tijd ontvang. Het wekt natuurlijk nieuwsgierigheid op, zo ook nu. Ik open mijn telefoon en zet me schrap. Meestal zijn de mannen die superlikes geven, op zijn zachts gezegd, niet mijn type. Maar ik heb ook een, inmiddels ex, vriendje overgehouden aan Tinder die mij een superlike had gegeven, dus je weet het maar nooit. Het is Maarten, 29 jaar en 96 kilometer uit de buurt. Zijn eerste profielfoto is niet zo’n goede foto. Als hij op de normale manier voorbij zou komen zou ik hem meteen naar links swipen, maar gezien de superlike, wat impliceert dat hij mij SUPERLEUK vindt, geef ik hem een kans en bekijk ik zijn andere foto’s. Die zijn beter, hij lijkt een lieve jongen, en volgens mij dit keer echt lang! Ik besluit Maarten ondanks dat ik denk dat hij misschien té lief voor mij is, dat ik over hem heen loop of hem te saai zal vinden, een like terug te geven. Dat verdient hij wel. En nogmaals; je weet maar nooit! 

“Hey Ruth!” Oh, dat klinkt spontaner dan ik had verwacht. “Hey Maarten!” Tot zo ver de standaard begroeting. “Je doet aan skiën zie ik, leuk! Ga je dit jaar ook?’ Oeh, hij vraagt niet hoe het me gaat, +1 voor Maarten. We kletsen wat over wintersport, het gaat gemakkelijk. So far so good dus, maar ik ben nog niet van m’n sokken geblazen. De volgende dag gaat het over werk. Hij doet iets in de verpleging, dus het is een zorgzaam type. Dat ik dating coach ben en een nieuwe dating app aan het ontwikkelen ben lijkt hem niet veel te doen. Hij heeft niet op zijn profiel staan hoe lang hij is, maar iedere keer als ik het vraag blijkt diegene kleiner dan ik, dus ik heb besloten het gewoon maar niet meer te vragen.

Die avond zijn er twee vriendinnen langs geweest om sushi te eten. Als ik dat vertel en zeg dat sushi m’n lievelingseten is, speelt hij daar heel goed op in. “Een sushidate, een idee”? Daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk. Zeker niet gezien ik nog niets anders heb kunnen ontdekken dat tegenvalt. Behalve dan dat hij bijna honderd kilometer verderop woont. 

“Nou dat aanbod kan ik niet afslaan! Waar woon jij? Volgens mij ver haha.” Hij noemt een dorp waarvan ik geen idee heb waar het is. Dat wordt wat, straks heeft ie een accent. Sowieso denk ik dat iemand van 29 die in een dorp woont niets voor mij is, maar vooralsnog geef ik hem nog steeds het voordeel van de twijfel. Hij zegt dat hij afgelopen week in Amsterdam was om z’n neefje te helpen verhuizen, vandaar dat hij mijn profiel heeft gezien natuurlijk. “Volgende week zaterdag ga ik bij een vriendin langs in Amsterdam, misschien dan?” Hij heeft dus vrienden én familie hier, dat is dan wel weer positief. Alleen ‘een vriendin’ vertrouw ik niet meer helemaal nadat dat bij Koen zijn ex bleek te zijn die hij nog maandelijks zag. Maar daar zeg ik maar niets over tegen Maarten nu. “Ik heb dan een etentje staan met vriendinnen maar het zou daarna kunnen. Maar dan wordt het geen sushi haha.” Hij zegt dat zij waarschijnlijk ook wat gaan eten. “Maar daar kunnen we wel een drankje doen?” We besluiten om nog even contact te houden.

De volgende dag vraagt hij waar in Amsterdam ik woon en of ik nog weekendplannen heb. Ik antwoord braaf en stel hem dezelfde vraag. Het gesprek verloopt prima, maar is ook een beetje saai, er wordt totaal niet geflirt. Ik merk dat ik dat jammer vind, er daardoor niet zoveel van verwacht als we een drankje gaan doen en er eigenlijk ook niet echt naar uit kijk. Maar vervelend om met hem te praten is het in ieder geval (nog) niet. Daarna gaat het over onze plannen voor komend weekend. Ik heb vrijdag een date maar zeg als leugentje om bestwil dat ik een drankje ga doen met vriendinnen. Zaterdag heb ik een surpriseparty.

Zondagavond, als ik weer een beetje tot leven ben gekomen, zie ik pas dat hij zowel vrijdag als zaterdag heeft gevraagd hoe het was. Op dat moment heb ik nog sterker het gevoel dat Maarten en ik niet bij elkaar passen. Ik voel geen klik en daardoor geen aantrekkingskracht of echt de behoefte om op hem te reageren. Ga ik mijn eigen maar ook zijn tijd verspillen door met hem te blijven kletsen en op date te gaan? Dat lees je volgende week. Meld je aan voor de nieuwsbrief of volg UpToDates op social media om op de hoogte te blijven.