Valentijnsdag

“Wordt het ook een drankje doen of alleen wandelen?” vraag ik Niels maandagochtend. “Een drankje is altijd goed haha.” Oke top, ik ben erg benieuwd.

“Hee ik heb al de hele ochtend last van migraine vandaag, dus ik weet nog niet zeker of het me gaat lukken.” Dit verzin je toch niet. Ik weet uit ervaring hoe vervelend migraine kan zijn dus als Niels daar last van heeft vind dat ik oprecht erg vervelend voor hem, maar het voelt eerlijk gezegd als een smoes om onder onze date uit te komen.

“Oh vervelend voor je zeg, laat maar weten, anders ga ik bij een vriendin eten.” Hij heeft niet lang meer om te beslissen want het is inmiddels al middag. Eigenlijk wil ik zeggen dat het van mij niet meer hoeft, maar als hij echt migraine heeft is dat misschien lullig.

“Ja sorry, heb hier vaker last van. Heb al pillen genomen. Als het einde van de middag niet weg is laat ik het je weten!” Ik ben er behoorlijk chagrijnig door en merk ook geïrriteerd, maar daar probeer ik me overheen te zetten. Ik ken Niels namelijk helemaal niet en dat is hij waarschijnlijk ook niet eens waard.

“Is goed ik hoor het wel” antwoord ik beleefd. Soms zou ik willen dat ik wat meer voor mezelf op zou opkomen in een dergelijk situatie en meer zou zeggen waar het echt op staat of wat ik er van vind. “Het gaat niet weg, dus helaas.” stuurt Niels een paar uur later.

“Oke next time!” Ik had er ook al niet meer op gerekend.

Daarna hebben Niels en ik twee dagen geen contact en wat mij betreft blijft dat zo.

Zondag is het Valentijnsdag, ik heb niet het idee dat ik daar iets van ga merken.

“Hoooii” krijg ik donderdagavond. “Hee, je leeft nog?” antwoord ik. “Hahah jaa.” Daarna blijft het stil.

“Werkweek overleefd?” stuurt Niels vrijdagochtend. “Nog een dag te gaan he, maar zeker!” Ik vind dit gesprek irritant, kom to the point Niels. “Die was al bezig :p” Serieus, ga je hier nu over door? “Net begonnen.”

“Was net in mn eentje een avondwandeling maken, het is echt heerlijk.” Niels gaat dus liever in z’n eentje wandelen dan met mij. “Ik was met een vriend, maar ga ook wel eens alleen.” Ik blijf antwoord geven maar vraag mezelf eigelijk af waarom. Ik denk omdat ik hoop dat er toch nog een date in zit. Ik heb er al zoveel tijd en energie ingestoken nu en als het er echt niet van komt is het zonde.

“Ik ga elke dag wel een keer wandelen alleen, nog nooit zoveel gewandeld.” Nou Niels je bent volgens mij niet de enige, maar goed van je.

“Ik ben net thuis maar vind het zo lekker buiten, misschien ga ik zo wel nog een keer. Wat doe jij?” Ik antwoord dat ik een serie aan het kijken ben en daarna waarschijnlijk vroeg naar bed ga. “Als we dichterbij elkaar woonde konden we samen nog even door Amsterdam wandelen.” Als je eerder deze kant op was gekomen om te wandelen had dat ook gekund Niels.

“Zal ik eens een keer dichterbij komen dan?” Is dit een verkapte manier om me voor de zoveelste keer op date te vragen en vervolgens af te zeggen? Mijn vertrouwen is niet meer zo groot en ik vind dat hij wel wat concreter mag zijn. Dus ik antwoord niet en reageer alleen op andere dingen.

“Nou ik ga slapen” stuur ik later. “Oke slaapze dan.” Ik ben er geïrriteerd door dat ik mijn tijd aan het verdoen ben door met Niels te blijven praten. Het is zondag Valentijnsdag, een uitermate geschikte dag voor een date, maar niet met Niels denk ik.

De volgende dag, zaterdag, stuurt Niels mij een goedemorgen en vraagt hij of ik een drukke dag heb. Dat lijkt er toch weer op alsof hij met me op date wil. Ik antwoord van niet, dat ik een beetje aan het luieren ben op de bank. Helaas hoor ik daarna niets meer.

En dan is het Valentijnsdag. Ik had stiekem gehoopt dat Niels toch had voorgesteld om af te spreken, hij is tenslotte ook alleen.

“Het gaat zo erg glad worden waarschijnlijk, maar ik zou alsnog wel willen wandelen.” stuurt Niels om half 7. Ik ben overdag al de deur uit geweest en ben net aan het eten. Door de avondklok vind ik het eigenlijk al niet meer de moeite om nog samen te gaan wandelen, Niels is te laat.

“Eerlijk gezegd heb ik niet het idee dat wij nog op date gaan, hoe langer het duurt hoe kleiner de kans. Ik wil je die kans nog wel geven maar dan moet je die wel snel gaan pakken, anders heeft het echt geen zin meer wat mij betreft.” Ik ben er echt klaar mee.

“Ah oke, het was een grapje hoor.” Een grapje, wat was een grapje? “Het was een grapje dat je met me op date wilde? Dat verklaart het.” Ik snap niet dat ik mezelf zo opvreet door deze situatie, maar merk echt dat ik het vervelend vind.

“Haha nee, dat niet! Moet wel zeggen dat ik echt al geruime tijd geen date gehad heb haha, had even een date pauze denk ik. Jij?” Nou doordat het met jou zo lang duurt had ik ook even een pauze inderdaad Niels. Oké vooruit, ook omdat ik zelf geen zin had om weer een nieuw iemand te matchen.

“Oke dat kan. Ik spreek eigenlijk altijd snel af, dan weet je het meteen. Weken of zelfs maanden appen kan behoorlijke tijdverspilling zijn met iemand die je nog nooit in het echt hebt ontmoet vind ik. En zoals ik zei, de kans dat je nog gaat afspreken wordt met de dag kleiner.” Dit is dus precies de reden dat je op mijn datingapp meteen op date gaat na de match. Meld je nu hier aan als testgebruiker, dan krijg je bericht zodra de app live is!

“Mee eens hoor.” Oke nou fijn Niels. “Dus dat kunnen we wel doen binnenkort :)” Pff wederom niet concreet. “Oke, dan zie ik graag een concreet voorstel tegemoet.” Ik weet vrijwel zeker dat die er niet gaat komen. Ik besluit Inner Circle weer te openen, hoe erg ik dat ook eigenlijk vind op Valentijnsdag..

Benieuwd of Niels inderdaad nog met een concreet voorstel komt? Je leest het in de blog van volgende week. Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!