The talk

Donderdagavond zit ik vol spanning op de bank te wachten op Moussa. Ik heb al gekookt. Om kwart over negen appt hij pas dat hij onderweg is. Ik vraag, chagrijnig omdat ik honger heb, waarom het zolang duurde. “Well I have been feeling super lazy since I got back, so I napped.”

“Idk what’s with all this laziness, I wanna do nothing and sleep all the time..” Ik vind het lastig wat ik moet reageren. Ik krijg er een dubbel gevoel van. Blijkbaar heeft dit gesprek geen prioriteit voor hem, maar uit de reden die hij geeft maak ik op dat het waarschijnlijk niet aan mij ligt, dus ik zeg dat ik het vervelend voor hem vind dat hij zo moe is en laat het verder rusten.

Zodra ik de deur open doe en Moussa zie voel ik weer kriebels. Zijn ogen twinkelen en zijn lach is zo aanstekelijk, ik kan gewoon niet boos zijn op hem. We gaan meteen aan tafel zitten en eten want ik gier van de honger. We hebben het eerst over alledaagse dingen en werk. Pas na het eten is het tijd voor the talk.

Ik moet behoorlijk uit hem trekken wat er nou precies aan de hand is. Moussa zegt wel dat hij mij begrijpt, dat het voor mij niet leuk is dat hij nergens zin in heeft en het daarom overkomt alsof hij mij niet meer leuk vindt en dat dat niet zo is, maar ik heb het gevoel dat er meer achter zit.

“How come I feel there is something different? Just tell me and be honest.” Ik zie aan Moussa’s gezicht dat hij het moeilijk vindt.

“I don’t know, I told you before I’m not falling in love easy.” Dat klopt, dat heeft hij inderdaad tijdens onze eerste date gezegd, maar een maand later was hij toch echt degene die als eerste zei dat hij verliefd aan het worden was. Ik confronteer hem daarmee.

“Yeah I know, I think everything is going a bit too fast between us, sorry” antwoordt hij.

“Oke, how do you mean?” We gingen de eerste paar weken ook erg snel, en ik was eerlijk gezegd in de veronderstelling dat we dat door zouden zetten nadat Moussa terug was. Maar blijkbaar zagen we elkaar die eerste weken alleen zo vaak omdat Moussa al vakantieplannen had daarna.

“I don’t think we should see each other too much, it scares me a bit, and I’m just not sure what I want.” Daar gaan we weer..

“I really like spending time with you, like going to the spa again some times and have dinner together every now and then, but not like every day.”

Ik ben best wel van slag, ondanks dat ik het al aanvoelde. Ik snap oprecht die plotselinge verandering niet, wat heb ik verkeerd gedaan? Ik vind het heel moeilijk om weer een stapje terug te doen nu maar stem in om het rustiger aan te doen. Ik zal Moussa meer ruimte geven en het niet betrekken op mezelf als hij even wat minder moeite doet om me te zien. Moussa zegt op zijn beurt dat hij er wat meer rekening mee zal houden en eerlijk zal zijn in hoe hij zich voelt.

Na het eten en ons gesprek kijken we een film en rond middernacht gaat Moussa naar huis. “Let’s go to the spa this weekend?” Die vraag verrast me, het laat wel zien dat Moussa meteen daad bij het woord houdt. Dat doet me goed.

De volgende dag realiseer ik me dat ik eigenlijk helemaal niet in deze situatie wil zitten. Als ik eenmaal op een bepaald punt en dus verliefd ben, wil ik diegene gewoon graag zien. Dat hoeft niet elke dag, maar één keer per week is te weinig. Dat gevoel heb ik inmiddels vaak genoeg ervaren om te kunnen herkennen. Nu gas terug nemen, hoe graag ik dat ook zou willen, gaat heel moeilijk voor me zijn. Ik denk niet dat ik dat kan. Maar ik wil het wel een kans geven, want Moussa heeft meteen al laten zien dat hij er zijn best voor wil doen.

“What time do you want to go to the spa?” vraagt Moussa die middag. Ik antwoord dat ik niets op de planning heb. “Let’s go between 11 and 12 or so?” Sounds good.

Die avond gaat Moussa eten bij een vriend. Hij appt me zijn locatie. “I’m so near to you haha.” Ik zie dat hij inderdaad maar 400 meter bij mijn huis vandaan is. Het zou dus best efficient zijn als hij mij bij zou slapen die nacht, wat ik ook wel zou willen. Maar ik durf het eigenlijk niet te vragen want dat zou betekenen dat we elkaar drie dagen achter elkaar zien. Dat is niet bepaald rustig aan doen. “We can wave!” stuur ik daarom maar.

Een paar uur later wil ik toch wel weten waar ik aan doe ben, als hij niet komt ga ik lekker op tijd naar bed, dus besluit ik het toch maar te vragen. “Do you wanna sleep here? Since we to the spa tomorrow together.”

“I will text you if so, maybe I’ll get tired.” Hmm, dat schept dus alsnog geen duidelijkheid. “Haha thats where sleep is for right! Or do you mean you only want if you get tired?” Dat zou ik wel raar vinden.

“I meant if I’m too tired to go home yes.” Oke, dat is dan dus niet omdat hij mij graag wil zien, maar omdat hij te moe is om naar huis te gaan. Nou stelde ik het ook deels voor omdat het praktisch is vanwege onze spa date de volgende dag, en omdat hij zo dichtbij is, maar toch..

Ik merk dat ik er, zoals verwacht, erg veel moeite mee heb. Dit is dus precies de reden waardoor ik bang ben dat dit geen toekomst meer heeft..

“What time are you going to sleep?” vraagt Moussa weer een uur later. “I’m watching a movie, so I can wait for you if you want to sleep here. If not I go to sleep in 30 min.”

“Maybe it’s better for me to sleep at home, easier for tomorrow.” Hoezo? Juist niet toch? Ik heb wijn gedronken en merk dat ik daardoor emotioneler reageer dan ik zou willen. “Why don’t you want to come? Why is it easier?” Ondanks dat ik had beloofd het niet te doen, betrek ik het feit dat Moussa liever thuis slaapt toch op mezelf.

Moussa antwoordt dat hij zich nog wil omkleden voordat we naar de sauna gaan. Ik vind dat een slechte reden. “Ok I’m not gonna convince you haha.”

Die nacht slaap ik slecht door het gepieker over de situatie. Doe ik er wel goed aan voor mezelf om Moussa nog te blijven zien?

De volgende ochtend ben ik er uit. Benieuwd naar mijn besluit? Je leest het in de blog van volgende week. Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!