Terrasdate

Ik ben een match op Inner Circle met Julian. Julian heeft een eigen bedrijf, is 33 jaar oud en bevindt zich volgens de app op 10 kilometer afstand bij mij vandaan.

Eigenlijk vind ik het niks om met iemand te daten die ‘ver’ bij mij vandaan woont, maar misschien moet ik daar maar eens van af stappen. Het snel en spontaan elkaar kunnen zien spreekt me alleen gewoon meer aan. Als je altijd alles moet plannen vind ik het minder leuk. Maar aan de andere kant, dan spreek je misschien alleen af als je het echt de moeite waard vindt.

Op het profiel van Julian staat verder dat hij van sporten en van lezen houdt. Ik kan daar eigenlijk niet zoveel mee en hecht er ook niet zoveel waarde aan wat iemand in zijn profiel heeft staan. Laat mij daar maar lekker achter komen tijdens een eerste date.

“Is er een reden om de RAI als achtergrond te nemen voor je foto?” stuurt Julian. Ik moet grinniken, dat heeft hij goed gezien.

“Nee, zeker niet. Ik hoopte ook eigenlijk dat niemand dat zou zien maar helaas.” Ik vind een dergelijke ‘openingszin’ 100x beter dan een ‘hey alles goed?’ dus Julian scoort punten.

“Helaas, ik wel, ik werk daar vlakbij. Je had hem beter bij StrandZuid kunnen maken, of kom je daar nooit?” Ik ben het met Julian eens dat de RAI inderdaad niet per se de meest sfeervolle achtergrond is, maar mijn haar zat toen nou eenmaal erg mooi. Ik voel door zijn vraag een klein bruggetje komen naar een date bij StrandZuid.

“Haha, jazeker wel, ik kwam voorheen vaak bij StrandZuid!” Ik ga het bruggetje niet zelf maken, dat laat ik aan Julian over, maar als hij het niet al van plan was te vragen ongeacht wat ik zou antwoorden, is dit natuurlijk een perfecte inkopper.

“Ah oke ik soms ook wel. Nu het weer kan, kan ik je daar een dezer dagen uitnodigen voor een drankje?” Yes, Julian snapt het. We zijn nog geen halve dag na de match verder, we weten eigenlijk niets van elkaar, en toch vraagt hij me al op een date, leuk!

“Jaa zo fijn dat dat weer kan! Alleen jammer dat het niet zulk mooi weer is. Maar uitnodigen kan altijd, ik ben meestal wel in voor een drankje” antwoord ik.

“Leuk! Dit weekend zou het als het goed is iets beter worden. Zondagmiddag doen?” Zondagmiddag is perfect. We hebben tot 18 uur de tijd dus ook meteen een stok achter de deur om naar huis te gaan en niet teveel te drinken, aangezien ik maandag gewoon weer moet werken.

“Ja, als het goed is blijft het droog inderdaad. En zondagmiddag is goed. Maar dan ben je vast niet aan het werk vlakbij de RAI of wel?” Niet dat we daar dan niet af kunnen spreken natuurlijk, maar het is voor mij niet mega dichtbij dus ik ben eventueel ook wel in voor een andere locatie.

“Nee dat klopt haha, zie ook dat het al vol is zondag. We kunnen anders ook naar het Westergasterras? Is ook een van mijn favorieten.” Alsof Julian het wist, dat is qua afstand perfect voor mij.

“Sounds like a plan, count me in!” stuur ik.”Top, spreken we daar af om 13 uur, ik reserveer wel.” Heerlijk dat Julian zo daadkrachtig is. “Is goed, gezellig!”

Die zondag moet ik zeggen dat ik best een beetje zenuwachtig ben. Het wordt mijn eerste date op de manier zoals ik gewend was. Geen wandeldate of meteen bij iemand thuis, lekker een drankje doen, zo leuk! Ik weet ook niet zo goed wat ik aan moet en hoop dat het terras overdekt is. Het zou helemaal top zijn als ze heaters hebben, want echt warm is anders.

Om iets voor 13 uur sta ik op het bruggetje in het Westerpark, tegenover het Westergasterras. Ik vind het prettiger om buiten bij het café/restaurant af te spreken en elkaar daar te ontmoeten dan binnen. Als de ander al zit geef je elkaar vaak nog zo half staand ongemakkelijk een kus of knuffel en weet iedereen meteen dat je op een eerste date bent.

“Ik sta op de brug ervoor, wacht daar wel op je dan lopen we samen die kant op!” stuur ik. Julian antwoordt dat hij er binnen 3 minuten is en even later zie ik hem inderdaad aan komen lopen.

Julian lijkt ook een beetje zenuwachtig, alsof hij zich niet zo goed een houding weet te geven. We groeten elkaar wat ongemakkelijk met 1 kus op de wang. Hij kijkt me nog niet aan en ik hoor als hij begint te praten dat hij een Limburgs accent heeft waar ik even aan moet wennen, maar voor de rest vind ik wel dat hij er leuk uitziet.

We gaan zitten en ik heb eerst behoefte aan een kopje koffie. Julian bestelt zelf een witbiertje. Op de een of andere manier heb ik een beetje een onwennig gevoel, alsof ik na mijn koffie er eigenlijk wel weer vandoor wil gaan. Maar dat vind ik zonde, ik ben op deze date om hem beter te leren kennen dus laat ik het ook een kans geven.

Ik kan niet zo goed zeggen wat de oorzaak is van dat gevoel. Misschien de ongemakkelijkheid of zijn accent, maar na de koffie besluit ik toch om ook een biertje te nemen en gewoon van de middag te genieten, want ik merk wel meteen dat Julian een heel intelligente en aardige jongen is.

Bij de vraag of we na het, voor mij eerste en voor Julian tweede, biertje nog een glas willen merkt Julian op dat hij met de auto is en dus niet meer dan twee biertjes kan drinken. Nog een reden waarom ik liever niet met iemand date die buiten Amsterdam woont. Niet dat je altijd veel moet drinken, maar ik zou het wel gezelliger hebben gevonden om meer dan twee biertjes te drinken.

Ik bestel er dan ook nog wel een en we doen er ook een portie bitterballen bij. Wat heb ik dit gemist zeg, af en toe komt het zonnetje ook even door, echt heerlijk.

En ondanks dat ik zijn accent eigenlijk heel erg onaantrekkelijk vind en daardoor misschien al het gevoel heb dat dit hem niet gaat worden, probeer ik er wel doorheen te ‘luisteren’. Want verder is Julian een hele goede gesprekspartner en heeft hij eigenlijk alles wat ik zou willen in een man.

Naarmate we elkaar langer spreken en beter leren kennen moet ik zeggen dat zijn accent me minder opvalt. In het begin verstond ik niet altijd meteen wat hij zei, maar dat gaat nu veel beter en de gesprekken die we hebben zijn echt heel erg leuk.

Na twee uur is de gereserveerde tijd alweer voorbij. Normaal gesproken zou er niet zo’n harde eindtijd aan een date hebben gezeten, maar ergens vind ik het eigenlijk wel fijn. Zo blijft er tenminste nog iets te bepreken voor de volgende keer.

Als er een volgende keer komt natuurlijk, want dat weet ik nog niet. Ik heb een ontzettend gezellige middag gehad maar voelde bij het afscheid nemen niet de behoefte om Julian te zoenen en ik denk ook dat ik iets te dominant en iets te veel feestbeest nog ben voor hem.

Als ik thuis ben besluit ik hem wel als eerste een berichtje te sturen om hem nogmaals te bedanken voor de gezellige middag. Dan kan ik aan de hand van zijn reactie hopelijk een beetje peilen hoe hij er in staat en het dan eventueel nog een kans geven.

“Ik vond jou ook heel leuk gezelschap, dankjewel! Werkse komende week, we keep in touch en het lijkt me leuk om je nog een keer te zien!” stuurt Julian.

Benieuwd of Julian en ik op een tweede date gaan? Je leest het in de volgende blog! Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!