Aan de kade

Ik heb een erg drukke week, slaap de nacht van donderdag op vrijdag slecht en mijn plan om vrijdag op tijd klaar te zijn met werk mislukt. Ik stuur Sam een appje. “Hee, I feel so bad, but I didn't sleep tonight and had so much going on with work this week, I don't feel like going to the beach tonight, I’m sorry.. Ik zeg daarmee niet dat ik hém niet wil zien, als hij zou voorstellen om langs te komen had ik ja gezegd. Maar Sam stelt dat niet voor, hij antwoordt dat het geen probleem is en ik goed m’n rust moet pakken. Ook support hij me dat dit hoort bij het ontwikkelen van een app. Hij is developer dus hij kan het weten. Ik ben blij dat hij zo goed reageert, maar ondanks dat het eigenlijk aan mij is om een nieuwe date in te plannen of hem te vragen om dan gewoon langs te komen, vind ik het jammer dat hij dat niet doet. Dat geeft mij het gevoel alsof het hem toch niet zoveel uit maakt. Ik denk, los van hoe de date met Ramon zal verlopen, dat de slechte communicatie tussen Sam en mij er voor zorgt dat het hier bij zal blijven. En I don’t blame Sam, eigenlijk meer mezelf. En aan de andere kant, misschien maakt het Sam ook oprecht niets uit en haal ik me onnodig weer van alles in m’n hoofd.

Ramon en ik spreken elkaar nog steeds elke dag en het blijft op dezelfde leuke plagerige manier. Totdat we elkaar hebben gezien blijf ik tegen mezelf zeggen dat ik er rekening mee moet houden dat er in het echt geen klik kan zijn, ondanks dat hij aangaf daar wel vertrouwen in te hebben. Ramon is een jaar jonger dan ik en schroomt niet om dat er continue in te wrijven. Als ik iets vertel over ‘vroeger’ zegt hij: “ohja, toen je ook nog 27 was.” Ik lach en zeg dat ik laatst m’n legitimatie moest laten zien bij de Albert Heijn en dat ik daar helemaal blij van werd. Want als ik foto’s van mezelf zie, vind ik dat ik echt een oud wijf begin te worden. “Ik wilde het niet zeggen..'“, plaagt Ramon weer. Hij heeft enkel de foto’s gezien op mijn Inner Circle profiel, we hebben nog geen Instagram van elkaar. “Mijn foto’s hier zijn niet echt duidelijk, je gaat schrikken hoor zondag! Verwacht maar niet teveel.” Ik denk dat ik best lijk op mijn foto’s, dat is tenminste wat ik tot nu toe altijd gehoord heb, dus het zal wel meevallen, maar dan heb ik mezelf in ieder geval ingedekt voor het geval dat.

Zaterdag heb ik bij een vriendin in Alkmaar op haar dakterras gezeten. De felle zon in combinatie met de drankjes die daar mee gepaard gingen, maken dat ik me zondag vrij brak voel. “Te lange werkdagen + te weinig slaap + te veel day drinking in de zon op zaterdag = tot 12 uur van de kaart zijn op zondag. Dat gezegd hebbende: hoe laat ben jij ready to borrel? Uur of 3?” Oh gelukkig, Ramon is ook brak, dat scheelt. Ik merk aan heel veel dingen dat we dezelfde levensstijl hebben en dezelfde dingen leuk en belangrijk vinden. “Ik beken dat ik ook brak ben en net pas uit bed kom, dus 3 uur lijkt me goed! Waar word ik precies verwacht?” Het is ongeveer twintig minuten fietsen naar de Amstelkade, waar Ramon voorstelde om af te spreken. We appen wat heen en weer over de precieze locatie en besluiten dat hij voor zowel wijn als hapjes zorgt en dat ik ook een fles wijn en een kleed meeneem. Als ik ben gearriveerd zie ik dat hij via Inner Circle bericht heeft dat het vrij druk is. Dat is ook wat ik zie, en dat betekent dat hij er dus al is. Ik kijk rond maar kan hem niet vinden. Vind dat altijd het meest lastige moment van een eerste date, ga je iemand herkennen of niet? Ik ben zelf volgens mij niet zo moeilijk te herkennen, en Ramon met zijn 2 meter denk ik ook niet, maar toch zie ik hem niet. “Ik zie het, ben er nu, was wel te verwachten met dit weer! Waar ben jij?” Net nadat ik op verzenden geklikt heb komt hij aangelopen. Hij draagt een beige korte broek en een lichtroze blouse met witte sneakers, leuke zonnebril en hij heeft een ontzettende mooie bos krullen. We geven elkaar drie zoenen, dat hadden we voor het gemak al even afgesproken. Ik ben blij verrast over zijn verschijning en over zijn stem, waarvan ik dacht dat ie me niet aan zou staan op een of andere reden, maar die is juist heel erg leuk! We vinden uiteindelijk een plekje op anderhalve meter afstand van anderen, met uitzicht over de Amstel.

Ik merk, doordat ik zo positief verrast ben door Ramon, dat ik een stuk zenuwachtiger ben dan normaal. Het is meteen gezellig, we kletsen over werk, reizen en leuke dingen doen met vrienden. Ik vind het wonderlijk en bijna eng hoeveel dingen Ramon en ik gemeen hebben en hoe we beide op vrijwel dezelfde manier in het leven staan, ons bezighouden met dezelfde dingen en hetzelfde belangrijk vinden. Ik biecht op een zeker moment op dat ik niet zoveel van de date verwachtte, maar dat hij me aangenaam heeft verrast. Ramon zegt dat hij geen verwachtingen had, behalve dat hij er wel van uit ging dat ie met me zou kunnen lachen. En dat doen we zeker.

Naarmate de tijd verstrijkt wordt het steeds gezelliger en voel ik me steeds meer tot hem aangetrokken. Nadat de twee flessen wijn leeg zijn bestelt Ramon er nog eentje bij het café in de buurt. Mijn poging om niet te veel alcohol te drinken op een eerste date faalt weer eens. Dat komt doordat het zo gezellig is dat ik nog niet naar huis wil. Als ik even later naar het toilet moet zegt Ramon dat ik mijn telefoon mee moet nemen, zodat ik hem kan bellen mocht er iets zijn. “Alleen heb je mijn nummer nog niet dus moet je die er wel even in zetten.” Haha, smart, geen idee wat er zou kunnen gebeuren, maar dat hij dat als excuus gebruikt om nummers uit te wisselen vind ik heel leuk.

Hoe de date met Ramon afloopt en of we elkaar daarna nog spreken of zien lees je volgende week. Volg uptodates op social media om op de hoogte te blijven en download de app als je dat nog niet hebt gedaan!