Zodra ik Amir zie ben ik blij verrast. Hij is knap! Hij komt zelfverzekerd aangelopen en geeft me een knuffel. Zoals ik al verwachtte aan de hand van zijn foto’s is hij stijlvol gekleed en ziet hij er goed verzorgd uit.

“Je bent minder lang dan ik dacht!” zegt hij lachend. Ik moet toegeven, ik heb expres lage schoenen aangetrokken en ik zie dat zijn schoenen een behoorlijke hak hebben, dus daar kan het ook aan liggen, maar het verschil in lengte valt inderdaad mee.

We lopen naar een koffietentje voor een koffie to go. We moeten in de rij staan en het duurt erg lang, wat het een beetje ongemakkelijk maakt. De andere mensen in de rij hebben volgens mij meteen door dat we een eerste date hebben aan de hand van het gesprek dat we voeren.

Zodra we door het park lopen is de ongemakkelijkheid voorbij. We hebben het over werk, familie en wat we belangrijk vinden in het leven en in een relatie. Aan de hand daarvan begint Amir over zijn ex.

Ik vind dat eigenlijk not done. Het is een ongeschreven regel om tijdens een eerste date niet over je ex te beginnen, tenzij het niet anders kan. Amir vertelt echter uitgebreid dat hij samenwoonde en hoe de breakup is gegaan. Hij zit er duidelijk mee. Daarna wil hij het ook van mij weten. Ik beantwoord zijn vragen zo oppervlakkig mogelijk. Zal ik zeggen dat ik het daar niet over wil hebben? Dat ik dat eigenlijk not done vind? Het spookt wel door mijn hoofd, maar hij heeft lang niet gedate en denkt daar misschien helemaal niet bij na. Aan de andere kant vind ik het als je meteen zo over je ex begint ook een teken dat je er misschien nog niet helemaal overheen bent. Mogelijk is deze date toch te snel voor hem.

“Welke kant gaan we op, rechts of links?” zeg ik als we na ruim een half uur lopen op een kruispunt staan. “Maakt niet uit zeg jij maar” antwoordt Amir. Oke, hieruit kan ik opmaken dat hij niet direct de leiding neemt. “Nee ik vraag het aan jou, welke kant gaan we op?” Ik geef hem nog een kans. “Oke dan gaan we links.” Gelukkig, als Amir na mijn tweede keer vragen nog geen keuze had gemaakt had ik dat een afknapper gevonden. Ik vind het fijn als iemand de leiding kan nemen wanneer het nodig is.

Het is behoorlijk koud en na een uur lopen zijn we bijna weer bij de parkeergarage. Ik heb het gevoel dat het een geslaagde wandeldate was, maar ik weet niet zeker of er meer in zit. Ik heb vooral het voortouw genomen in de gesprekken en had ook het idee dat ik de enige was die zo nu en dan probeerde te flirten en grapjes maakte, Amir was erg serieus en liet niets doorschemeren.

“Wil je nog even in m’n auto zitten om op te warmen?” Oh, dat lijkt er op dat hij me leuker vindt dan ik dacht. Als hij me niets vond had hij dat niet aangeboden denk ik. Ook voor een kus is de auto een betere plek dan op straat. Amir’s lippen zijn vol en zien er zacht uit, die zou ik best willen kussen. Daarnaast kan ik uit een kus misschien beter opmaken of er een vervolgdate in zit, dus ik ga graag nog even mee naar zijn auto.

Na tien minuten opwarmen is het tijd om afscheid te nemen. Ik had verwacht dat Amir in de auto een move zou maken maar misschien heb ik de situatie toch niet goed ingeschat en wil hij me helemaal niet zoenen.

“Nou was gezellig dankjewel” ik geef hem een knuffel en drie zoenen. Bij de laatst zoen kust Amir me op m’n mond. Dus toch!

De kus voelt goed, dus ik geef hem er nog een en kijk hem daarna van dichtbij aan. Zijn ogen lijken vrolijk te kijken, maar nog steeds vind ik hem lastig te peilen.

“En vond je dat de klik er was? Mag ik dan nu je nummer?” Ohja, dat had ik tegen hem gezegd. Ik vond de wandeldate met Amir geslaagd genoeg om hem mijn nummer te geven, dus dat doe ik.

Een derde, iets passievollere kus later stap ik de auto uit en loop ik naar huis. Ik merk dat de kus er aan heeft bijgedragen dat ik Amir nog wel een keer zou willen zien om te ontdekken of er meer is, maar als het er niet van komt vind ik het ook niet erg.

“Het was leuk je gezien te hebben vandaag, thanks!” stuurt Amir een uur later. “Hey, vond ik ook!” stuur ik terug.

De dag erna komt Amir er op terug dat hij, aangezien de wandeldate geslaagd was, voor me zou gaan koken. Hij wil me dus nog een keer zien en ik stem in. “Als je woensdag om 17 uur op station Utrecht bent haal ik je op.” Oke wat een luxe, is goed!

Amir vraagt wat ik graag drink, daarmee scoort hij punten. “Ik kan wel wijn halen, dat is geen probleem lief.” Lief? Dat is nog kleffer dan schat, wat hij ondanks mijn vraag om dat niet te doen weer is gaan zeggen, maar ik laat het maar.

“Wordt gezellig, we kunnen goed kletsen!” Ik hink nog steeds op twee gedachten. Aan de ene kant vind ik het leuk hoe enthousiast Amir doet, aan de andere kant heb ik het gevoel dat hij erg snel gaat.

Die avond vraagt Amir of hij langs zal komen nadat hij klaar is met werken. “We hebben woensdag bij jou afgesproken toch? Vanavond kan ik niet haha.” Ik heb helemaal geen plannen maar merk dat ik niet eerder af wil spreken dan woensdag. Dat is mezelf kennende niet een heel goed teken. Als ik iemand leuk vind wil ik diegene namelijk altijd zo vaak mogelijk zien. Komt het doordat Amir te klef en te beschikbaar is? Ik heb hem pas één keer gezien dus ik besluit nog geen conclusies te trekken.

“Haha dan zal ik nog even geduld hebben. Tot woensdag schat.”

Benieuwd hoe mijn tweede date met Amir verloopt? Je leest het in de blog van volgende week. Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!