Koffie to go
Na het FaceTime gesprek met Joost waarin we hebben besloten dat we niet verder gaan daten neem ik even een paar dagen rust. Op zaterdagavond krijg ik een melding van Facebook dating dat ik een nieuwe voorgestelde match heb; Winston.
Ik ben nieuwsgierig en open de melding. Het fijne aan Facebook Dating is dat je zonder daar voor hoeft te betalen zoals bij Tinder of Inner Circle, al ziet wie jou heeft geliked. Ik bekijk dus eigenlijk alleen die profielen.
Winston is 35, een stuk ouder dan de jongens met wie ik afgelopen tijd heb gedate dus, maar hij ziet er erg goed uit en in zijn profiel staat dat hij opzoek is naar een langetermijnrelatie, wat betekent dat hij in ieder geval serieus is.
Ook is hij langer dan ik en heeft hij veel verschillende foto’s, die me een goed kijkje geven in zijn leven. Ik geef Winston een like terug.
“Goedemorgen” stuurt Winston zondagochtend. “Hee hallo” antwoord ik. Het is een zonnige dag en Winston vraagt of ik een beetje van de zon geniet.
“Jazeker, ik zit heerlijk op mijn dakterras, en jij?” Ik ben benieuwd of Winston snel wil afspreken, ergens heb ik het gevoel van wel, maar ik weet niet of ik die dag al zin heb. Je moet in de stemming zijn om een nieuw iemand te ontmoeten, dat kost best wat energie.
“Ik ook, zit lekker op het balkon te genieten. Heb je een goed weekend gehad?” Dit gesprek is tot nu toe niet echt flirterig of grappig, wat me wel altijd erg aanspreekt, maar ik irriteer me in ieder geval ook niet aan zijn manier van praten, dat is al heel wat.
Omdat mijn gevoel zegt dat Winston snel zou willen afspreken wacht ik een dag met antwoorden.
“Was zeker een goed weekend ja, die zon deed me goed! Vandaag helaas weer wat kouder haha.” stuur ik de volgende dag.
“Haha ja ik doe nog even voorzichtig als het om het weer gaat. Koffie to go doen samen?”
Mijn gevoel klopte, Winston komt meteen terzake. Wat ik dus heel erg waardeer, want we kunnen het nog wel langer over het weer hebben via de app, maar ik spreek veel liever in het echt af om hem te leren kennen.
Zijn zin over voorzichtig doen met dit weer is voor mij een perfecte aanleiding om zijn humor te peilen. “Haha, voorzichtig als in je gaat niet naar buiten?” Daarna antwoord ik op zijn vraag om koffie te drinken dat ik donderdag kan.
Winston reageert daarna niet meer. Dit kan betekenen dat hij mijn humor niet snapt of net als ik gewoon even een dagje wil wachten.
Dinsdagochtend krijg ik weer een goedemorgen met een excuus voor de late reactie. “Ik was moe en ben vroeg gaan slapen, maar donderdag is goed, gezellig!”
Mijn bericht stuurde ik om 9 uur ‘s avonds, dus dan sliep hij wel heel erg vroeg, maar een wat latere reactie is wat mij betreft geen probleem.
“Haha no worries, ik moet nog even kijken hoe laat want werk wel thuis maar heb wat afspraken, dus wordt daar tussendoor. Woon je in Amsterdam?”
Facebook geeft niet aan hoe ver iemand bij je uit de buurt is, alleen dat diegene zich in Amsterdam begeeft, dus ik vind het wel goed om dat nog even te checken. Na mijn vraag blijft het alleen weer stil.
“Hee knapperd, goedemorgen.” krijg ik de volgende ochtend weer. “Is goed laat maar weten, ik werk ook thuis, en ik woon in Amsterdam West.”
Dat Winston mij nu al knapperd noemt vind ik iets minder. Hij kent me nog helemaal niet en als hij dat nu al zegt komt het over alsof hij dat tegen iedereen zegt en het dus niets betekent. Dat hij in Amsterdam west woont is wel weer een pluspunt.
“Oh top ik woon ook in west. En is goed ik laat het weten!”
Om half vier die dag krijg ik weer een bericht van Winston. “Oke cool, hoe laat spreken we af morgen?” Ja, dat wilde ik dus eigenlijk nog laten weten, maar ik snap ook wel dat hij er rekening mee wil houden dus pak mijn agenda erbij.
“Ik kan om 9 uur ‘s ochtends, maar heb wel om 10 uur een afspraak, en van 12 tot 1 kan ik of anders na 4 uur.” Een koffie to go lijkt me niet pas na het eten, ik drink in ieder geval geen koffie meer ‘s avonds.
“Dan pak ik de laatste optie, heb ik meer tijd met je haha.” Goed argument Winston. “Haha oke is goed, waar spreken we af?”
Winston stelt een koffietentje voor in Nieuw-West aan de, vanuit Oud-West bekeken, achterkant van de Sloterplas, waar ik dan met de fiets heen zou moeten. “We kunnen ook aan de andere kant van de Sloterplas afspreken, aan het begin?” stel ik voor. Als we dan een rondje daaromheen lopen zijn we ongeveer een uur bezig.
Ja is goed, zeg jij maar waar je wil afspreken, voor mij maakt het niets uit!” Fijn dat Winston zo flexibel is. “Oke top, dan doen we bij het strand van de Sloterplas, daar zit ook een tentje waar je koffie kunt halen en dan lopen we vanaf daar een rondje.” Misschien heb ik trouwens meer zin in iets anders dan koffie, bier of wijn bijvoorbeeld, maar dat zie ik dan wel.
“Is goed doen we dat, tot morgen!” En zo makkelijk kan het zijn. Van matchen naar een date in minder dan een week, perfect.
“Ik ben er om 16:15! Red jij dat ook?” vraag ik de volgende dag om half vier. Ik heb verder niets meer gehoord dus vind het wel fijn om onze date nog even te verifiëren.
Om 5 voor 4 heb ik nog geen reactie, dus ik weet niet zo goed of ik nou van huis moet gaan of niet. Het is best koud en ik heb geen zin om te wachten of om voor niets te gaan. Ik heb me wel al klaargemaakt dus zodra ik reactie krijg kan ik van huis. “Anders wacht ik nog even met de deur uit gaan haha, het is 10 minuten fietsen voor mij.” Iets in me zegt dat Winston me misschien gaat laten zitten, ik weet niet waarom, misschien omdat we geen contact meer hebben gehad.
“Hahaha, ik ben er al!” stuurt Winston meteen terug. “Oh sorry, ik kom er nu aan!” Shit, Winston was dus gewoon ruim op tijd en ik laat hem nu juist wachten. “Doe rustig aan!” krijg ik terug. Ik spring snel op de fiets.