Degene die mijn blogs wekelijks lazen weten dat ik even een pauze heb genomen van een half jaar, maar goed nieuws, I’m back! 

Jullie vragen je vast af wat de reden is geweest dat er een radiostilte was rondom zowel mijn blogs als de app, dus ik zal beginnen met daar antwoord op geven. 

Toen ik met mijn blogs en datingapp begon was dat mijn enige werk. De planning was om de app na 6 maanden te lanceren, maar dat liep helaas anders dan gedacht. Achteraf was het erg naïef om te denken dat dat zou lukken, maar wist ik veel!

Het project had veel meer voeten in de aarde en na een half jaar moest ik weer gaan werken om zowel mijn levensonderhoud als het bouwen van de app te kunnen bekostigen.

Ik begon met drie dagen werken per week, wat er al snel vier werden. De overgebleven dagen, met uitzondering van het weekend waarin ik een blog schreef, besteedde ik aan de app. 

En toen begon het lekker weer te worden, en de mensen die mij persoonlijk kennen weten dat ik een sucker ben voor lekker weer. Zodra de zon schijnt wil ik naar buiten.

Ook liep de afrondende fase van de app niet zoals ik voor ogen had en kostte het opzetten van mijn bedrijf, inclusief het schrijven van blogs, me steeds meer energie.

Terwijl toen ik hier aan begon ik er juist enorm veel energie van kreeg. En als er iets is dat ik geleerd heb de afgelopen jaren is dat wanneer iets je meer energie kost dan dat het oplevert, je er beter mee kunt stoppen. 

Ik had behoefte aan meer vrijheid en rust op de momenten dat ik niet hoefde te werken. Daarnaast zat ik ook op liefdesgebied een beetje in een dip. Ik begon wel gevoelens te krijgen voor iemand maar daar besloot ik niet over te schrijven, ik zat gewoon niet meer zo lekker in de flow.

De situatie rondom corona hielp daar natuurlijk niet aan mee. Meerdere keren had ik mijn bedrijfsplannen aangepast aan het wel of niet open zijn van de horeca, het was zo’n onzekere tijd.

Maar opgeven wilde ik niet, ik wist nog hoeveel energie ik er juist van kreeg in het begin, en het accepteren dat dat nu even anders was gaf me rust. Ik was opgelucht en voelde even geen druk meer.

Wel wilde ik een deadline geven aan mezelf voor de pauze. “In het nieuwe jaar ga ik weer verder met bloggen” zei ik als mensen er naar vroegen.

So here we are, mijn goede voornemens zijn dat ik weer elke week een blog plaats en dat ik de app lanceer in 2022! 

In deze en de komende blogs praat ik jullie graag bij over het afgelopen half jaar. 

Even een geheugensteuntje, in mijn laatste blog schreef ik over mijn date met Julian, die plaatsvond toen de terrassen net weer open waren. In het afgelopen half jaar is er ontzettend veel gebeurd. Leuke en minder leuke dingen.

De meest prangende vraag is denk ik of ik nog steeds single ben. Het antwoord daarop is ja.

Een tweede date met Julian is er niet van gekomen. Ik heb niet meer gereageerd op zijn antwoord en hij heeft daarna ook geen contact meer gezocht dus ik heb het erbij gelaten. 

Na Julian was ik een match met Tim. Ik vond Tim heel leuk en besloot de stoute schoenen aan te trekken en hem als eerst een bericht te sturen. Ik ging recht op mijn doel af en we hadden een heel leuk gesprek, maar al snel signaleerde ik bij Tim een aantal red flags. Hij noemde me schat en wilde thuis een drankje doen in plaats van in een kroegje, daar had ik geen zin, dus heb ik Tim genegeerd. 

Daarna kwam Winston weer om de hoek, met wie ik een koffie-to-go date had, voor mijn terrasdate met Julian. Ik knapte op Winston af omdat hij tijdens onze eerste date veel over zijn ex praatte, jaloers overkwam en me daarna Babette noemde, terwijl ik helemaal niet zo heet. Hij wilde het goedmaken, maar daar had ik geen behoefte aan dus ik wees zijn aanbod af. 

Daarna besloot ik even alle datingapps van mijn telefoon af te halen. Ik had een scharrel die ik soms in het weekend zag en daar had ik wel even genoeg aan. Er was dus eigenlijk ook niets spannends of bijzonders om over te bloggen, wat een extra reden was om even een pauze in te lassen.

In de zomer ging ik met vriendinnen op vakantie naar Zuid Frankrijk. Een van de avonden liepen we onderweg naar het hotel langs een feest en er stond een groepje mensen buiten. “Dit ziet er gezellig uit! Laten we doen alsof we verdwaald zijn en de weg vragen, misschien raken we aan de praat en kunnen we partycrashen” opperde ik. Een idee dat ik alleen zou durven uitvoeren met een paar wijntjes op, en laat dat nou net het geval zijn geweest. 

Het kostte niet veel moeite om mijn vriendinnen te overtuigen, zij hadden ook wel zin in een avontuur. De mannen die ons de weg wezen waren niet heel spraakzaam, maar net op het moment dat we het wilde opgeven en weg wilde lopen liepen er twee jongens naar buiten die ons heel vrolijk in het Frans aanspraken. Ze spraken amper Engels en nodigde ons met handen en voeten uit om naar binnen te komen. Ik kreeg een zoen op m’n wang van een van hen en liep daarna arm in arm met hem naar binnen. 

Het bleek een familiefeest, dus het voelde behoorlijk ongemakkelijk om daar als ongenodigde gast te zijn, maar de jongen met wie ik naar binnen liep, Deniz, deed erg z’n best en leek mij ontzettend leuk te vinden. Ik vond zijn spontaniteit en enthousiasme heel aanstekelijk en het was leuk om te merken dat hij mij wel zag zitten. 

Toen het feest was afgelopen stelde Deniz voor om naar een huis in de buurt te gaan waar vrienden van hem nog een feestje gaven. Ik was nog steeds in voor avontuur dus ben meegegaan. Er was daar een gezellig groepje mensen en een DJ. Deniz en ik hebben de rest van de nacht samen gedanst, we leken wel een verliefd stel.

Zijn vrienden kwamen naar me toe om te zeggen dat ze hem in tijden niet zo verliefd hadden gezien. De volgende ochtend bracht Deniz me thuis en wilde hij samen een selfie maken. Het leek echt alsof we een stel waren. 

De dagen erna appte Deniz me veel. Meer in het Frans dan in het Engels, maar ik kan redelijk goed Frans en de Google Translate app stond inmiddels bij m’n favorieten. 

Een poging om elkaar tijdens die vakantie nog te zien mislukte. Deniz had een bruiloft in Italië en wilde niets liever dan dat ik mee ging, maar dat ging me toch net iets te snel. En buiten dat zou ik daar de vakantie met mijn vriendinnen niet zomaar voor onderbreken.

Toen ik eenmaal weer thuis was deed Deniz er alles aan om af te spreken. Al een week nadat ik thuis was ging ik een weekend naar Brussel om hem daar te zien. Als het aan Deniz lag hadden we meteen verkering, maar ik wilde eerst uitzoeken of de vakantieliefde-kriebels die ik stiekem ook wel een beetje voor hem voelde, echt waren. 

Dat weekend werd voor mij duidelijk dat Deniz niet de man was met wie ik een relatie zou kunnen hebben. Hij droeg me op handen en kon zijn verliefdheid nauwelijks verbergen, maar ik merkte dat de moeilijke communicatie en het gebrek aan diepgang in onze gesprekken daardoor er voor zorgde dat ik het heb laten doodbloeden.

Het is ook gedoe, zo’n lange afstandsrelatie en niet dezelfde taal spreken.

Language d’amour was genoeg zei ik de eerste avond, maar dan moet die amour wel sterk genoeg zijn. 

Het weekend daarna vraagt een vriendin of ik mee ga naar een feestje waar een jongen met wie zij aan het daten is haar voor heeft uitgenodigd. Ik was eigenlijk van plan de deur niet meer uit te gaan die avond, maar besluit toch te gaan.

En daar heb ik geen spijt van, het is meteen gezellig. Degene die het feest geeft, Ray, is helemaal m’n type en hij lijkt ook vanaf het moment dat we elkaar ontmoeten interesse in mij te hebben. Hij is wel al behoorlijk aangeschoten, dus ik twijfel een beetje aan zijn motief.

Benieuwd of ik op date ga met Ray? Je leest het in de volgende blog! Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!