“Is goed lief, slaaplekker” antwoordt Amir als ik zeg dat ik mijn bed ga opzoeken. Ik snap niet hoe iemand al na één date ‘lief’ kan zeggen tegen de ander. Ik reageer niet. “Hoe is het hardwerkende vrouw?” krijg ik maandagmiddag. Dat vind ik veel leuker. We appen wat over werk, niets speciaals verder.

“Goedemorgen schoonheid” lees ik dinsdagochtend als ik wakker word. “Heb je nog wensen voor morgen?” Amir is duidelijk erg zorgzaam. Ik krijg er helaas steeds meer de kriebels van. “Nou ik zou wel op een tropisch eiland willen zijn haha” antwoord ik.

“Haha, na corona kunnen we wel iets plannen! Zou je met mij op vakantie willen?” Pff dat weet ik toch nog niet Amir, rustig aan please! “Nou laten we elkaar eerst maar eens beter leren kennen.” Amir is het daar gelukkig mee eens. “Haha is goed, komend jaar wil ik sowieso vaak weekendjes weg.” Dat klinkt allemaal erg leuk, maar om met Amir mee te willen moet ik hem toch echt eerst nog iets leuker gaan vinden.

“Deze maand werk ik trouwens erg veel dus is beetje lastig met daten..” Dit is een reactie op het elkaar eerst beter leren kennen denk ik, dat gaat hem blijkbaar niet snel genoeg. “Oh ik heb geen haast hoor, we zien wel, komt vast goed ;)” Ik begin er sterk aan te twijfelen of dat laatste wel zo is, maar ik wil geen conclusies trekken op basis van zijn enthousiasme.

“Hoe laat moet je donderdag werken eigenlijk? Je blijft slapen toch?” Aangezien Amir niet op loopafstand van station Utrecht woont en ik er van uit ga dat hij ook een drankje doet en me dus niet meer naar het station kan brengen, had ik daar inderdaad wel rekening mee gehouden. “Ik heb om 10:30 een meeting dus wil om 10 uur achter de laptop zitten.” Wel goed dat hij het vraagt. “Oke is goed, zie je morgen schat xx”

“Hey lief, hoe is het” krijg ik de middag van onze dinnerdate. Ik vind het moeilijk om me niet te veel te ergeren. “Alles staat klaar, als we thuiskomen kunnen we meteen eten.” Dat is fijn. “Lekker, ik ben benieuwd!” Het klinkt alsof Amir er veel werk van heeft gemaakt.

Om 16 uur fiets ik naar het station en pak ik de trein naar Utrecht. Ik bel Amir als ik buiten sta en ik heb gelukkig geen moeite om hem te vinden. Hij stapt uit om mijn tas aan te pakken en me een kus te geven, dat is wel een echte gentlemen move en dat vind ik dan wel weer erg leuk.

Tijdens de autorit is het best gezellig. Ik merk dat Amir veel flirteriger is dan tijdens onze wandeldate, hij pakt zelfs halverwege mijn hand vast. Ik besluit het maar over me heen te laten komen allemaal en te zien hoe het gaat dus zet mijn irritaties aan de kant.

Als we bij het huis van Amir zijn aangekomen gaat hij zich omkleden. Hij komt beneden in een joggingbroek en t-shirt. “Als ik thuis ben doe ik altijd iets makkelijks aan.” Daar is niets mis mee, maar als je een date hebt vind ik het wel leuker dat iemand nog een beetje moeite doet. Nu lijkt het wel alsof we al jaren samenwonen..

Ik ga aan tafel zitten en laat me een heerlijke maaltijd voorschotelen. Amir kan inderdaad erg goed koken! Tijdens het eten kletsen we weer over van alles en nog wat en drinken we gezellig een wijntje.

Na het eten gaan we op de bank zitten. Wat me tijdens binnenkomst al opviel is dat Amir geen tv heeft en ook geen muziek aanzette. Ik gebruik mijn tv voornamelijk om muziek op te luisteren. Amir zegt, als ik er naar vraag, dat hij daar zijn iPad voor gebruikt.

Ik vind een beetje achtergrondmuziek wel fijn dus hij laat mij muziek uitkiezen. Ik ben benieuwd of hij dat kan waarderen, ik gok van niet. Ik houd Nederlandstalige hiphop/R&B en van deephouse. Amir heeft inderdaad een heel andere muzieksmaak.

“Wil je de rest van het huis nog even zien?” vraagt Amir. Zijn huis heeft drie verdiepingen dus dat is opzicht wel een rondleiding waard. Ik moet zeggen dat ik er niet per se warm van word. Het is een heel standaard huis, in een standaard woonwijk. Precies zoals waarin ik ook met mijn ex heb samengewoond.

Ik moet er nu eerlijk gezegd niet meer aan denken, aan zo’n saai en burgerlijk leven. Ik zou wel graag samen willen wonen, maar de stad trekt me echt veel meer. Daar lever ik graag wat ruimte voor in. Misschien niet voor altijd, maar in dit huis zou ik me echt stierlijk gaan vervelen.

Als we in de slaapkamer zijn beland voelt het even alsof Amir andere bedoelingen had met deze rondleiding. Ik zit niet in dezelfde vibe merk ik dus ik ga er niet op in.

Ik heb een kaartspel mee genomen dus eenmaal weer beneden leer ik hem pesten. Na twee keer spelen en nog een paar drankjes is het bedtijd.

De volgende ochtend ben ik vroeg wakker. Ik heb niet zo heel goed geslapen en voel ook een kleine kater. Amir heeft een vrij erge kater zelfs. Hij zei de avond ervoor dat hij me wel naar Amsterdam wilde brengen in plaats van naar Utrecht station, maar ik voel me bezwaard en vind het al vervelend genoeg dat hij mij zo vroeg naar het station moet brengen, dus ik zeg hem dat ik wel met de trein ga. Amir lijkt opgelucht.

Van de romantiek, waar de vorige avond vooral bij hem veel sprake van was, is deze ochtend niets meer te bekennen. In de auto wisselen we amper een woord, laat staan dat hij mijn hand weer vastpakt. Zal dat door de kater komen of is Amir er klaar mee?

Ik bedank hem, geef hem een kus voordat ik uitstap en loop met een dubbel gevoel naar de trein. Ik ben verbaasd dat Amir ‘s ochtends zo afstandelijk doet, zelfs de kus bij het afscheid leek niet van harte. Het kan natuurlijk best dat hij vindt dat onze tweede date tegenviel. Op de een of andere manier merk ik dat ik hem juist interessanter vind nu hij niet meer zo klef is.

Benieuwd of ik nog iets van Amir hoor? Je leest het in de blog van volgende week. Volg UpToDates op Facebook of Instagram om op de hoogte te blijven en meld je hier aan als testgebruiker van mijn datingapp!